Dikker dan Dik: Superstrip!
In de jaren '60 is welvaart de norm, en luxe in opmars. Aan de wasmiddelen reclame is goed te zien, dat inmiddels in de basis behoefte is voorzien. Je was wordt niet meer gewoon wit, maar witter dan wit, dankzij Super waskracht. Overdrijven gaat nog in eenvoudige termen, en dus heet de nieuwe serie strips van uitgever Nooitgedacht niet Gigastrip, Turbostrip of Vetcoolstrip, maar gewoon Superstrip.

Hoeveel 'Super' nu exact is, , laat zich hier eenvoudig uitrekenen tot 'twee keer zo dik', want de strips zijn met hun 120 pagina's (later 128) ongeveer het dubbele als die andere Nooitgedacht series Lasso, Victoria en Vicky. Mede dankzij het wat steviger omslag liggen de deeltjes als pocketboek beter in de hand dan hun dunnere neefjes en nichtjes. Dat doet de verkoop zeker goed, en Nooitgedacht's oud-directeur Piet van Meningen stelt tevreden dat Superstrip het meest succesvol is van al hun uitgaven.

Succes komt niet alleen door die pocketvorm, maar zeker ook door de sprekende rij pulp helden die de serie introduceert. Afwisselend eisen de Stalen Vuist, Johnny Nero, Maddock, de Spin, de Ijzervreter en Barracuda de hoofdrol op in hun eigen Sub-Superstrip serietje. Daarbij is het niet noodzakelijk vorige of latere delen te kennen. Elk verhaal is zelfstandig te volgen, zodat de lezer overal in de reeks in kan stappen. Superstrip heeft zo wel wel wat weg van jaren zestig TV, waarop eveneens steeds nieuwe series verschijnen, die op vaste tijden te volgen zijn, en waarbij je gemakkelijk aanhaakt. Op De Spin na zijn de helden nog niet 'super' in de zin van Amerikaanse superhelden, maar wel degelijk super in hun verrichtingen: handige misdaadbestrijders, gewiekste agenten, doorgewinterde militairen en bovenal overall vernuftige lieden. Als een actiezender in drukvorm bestrijken ze een breed terrein, zoals spionage, misdaad, oorlog, science fiction en wat later tevens de western.

De dubbele lengte van Superstrips betekent dat verhalen meer lucht en ruimte krijgen, en dat is te merken.Voeg daarbij dat zeker niet de minste tekenaars aan het werk gezet zijn, en dat maakt Superstrip tot een interessantere serie dan veel andere goedkope pulp. De oorspronkelijke reeks helden haakt helaas na zo'n honderd nummers af vanwege het opdrogen van de Engelse bron (de Super Library's van uitgever Fleetway), waarna een wat mindere rij helden van voornamelijk Italiaanse makelij op het toneel verschijnt: Jaguar, Hyena, de Vogelvrije, RAF, NAVY, met als uitschieter de duivelse misdadiger Diabolik. Die slechterik is zelfs nu nog internationaal populair, en zijn Superstrip delen zijn verreweg het meest gezocht. Vanaf nr 158 doet het duoverhaal zijn intrede, met 2 korte verhalen zonder hoofdrolspeler in 1 bundel. Aanvankelijk wederom het betere werk uit Engelse series van Fleetway, maar dat houdt na verloop van tijd op, tot Superstrip -op Diabolik na- alleen nog maar ondermaats materiaal recycled. De reeks eindigt met een herintroductie van de originele helden, door herdruk van de eerste nummers. Poging tot re-animatie, of nostalgisch slotkakkoord: we zullen het nooit weten. Na 264 nummers is de superkracht uitgewerkt, en gaat het scherm definitief op zwart.

Superstrip of Super reeks?
De naam Superstrip is verwarrend, omdat veel andere series verschijnen waarin die naam verwerkt is. Bekijk daarvoor het overzicht van Pocketstrips op deze site. Het meest verwant aan de oer-reeks van 264 nummers zijn de herdruk series Superstrip (uitgever Mondial, 72 nummers) en Super Reeks (uitgever Baldakijn, 148 nummers). Een overzichtje van beide onder Trivia - 'Mijn Superstrip staat er niet bij' .

Meer info?
Weet u meer over deze uitgaven? Of van andere series? Laat het weten. Er is nog veel onbekend rond deze jaren zestig nostalgie. Interessante informatie over deze uitgaven gespot? Stuur een mailtje!

Stuur mail aan Ben Kamphuis.